Bossche Laoriekoek 

We schrijven 11 november 2009. Het regent, het sneeuwt en de zon schijnt.

Plaats van handeling: bakkerij de Roosekrans te 's-Hertogenbosch.

De Bosschekoekenbakker van Salon De Roosekrans snuffelt wat rond in zijn oude bakkerspand. Hij heeft in de vroege ochtend zojuist de oude kist geopend, met bakkerijgerei van zijn lieve grootmoeder, Mien Popelier.

Samen met zijn trouwe viervoetertje, het hondje Doekie, snuffelt de bakker wat in de spullen.

De kist van - ‘ons grôôtmoeder - heeft de koekenbakker een dag eerder van zijn vader gekregen. Mientje Popelier stamt uit een bekende Bossche bakkersfamilie, maar heeft, voor zover bekend, nooit zelf brood gebakken.

Doekie snuift, piept en gromt wat tegen een van de houten doosjes in de kist.Plotseling valt, met een doffe klap, een oude fotolijst op de grond. Op de foto kijkt Mientje Popelier zelfverzekerd de lens van de camera in, voor een winkelpand aan Hinthamerstraat 40. Het jaartal op de foto: 1924. Met grote ogen kijkt de koekenbakker naar deze oude afbeelding. Mientje staat trots voor de winkelruit van een chocolaterie. Haar chocolaterie. Toen al een chocolaterie in de familie?

Doekie blaft tegen een oud corset in de kist en hij hapt naar iets. Zijn baasje pakt het gebreide korset op en ziet een oud notitieboekje. Een receptebuukske afkomstig uit ‘ons grôotmoeder gebreje kesjèt’, grootmoeders gebreide corset. Een corset dat oorspronkelijk toch wel andere schatten verborgen hield... Als de koekenbakker in dit buukske kijkt, komt hij de grootste en aangenaamste verrassing van zijn leven tegen. Het antieke schriftje blijkt immens grote familiegeheimen bloot te geven.

In het boekje heeft ‘grôôtmoeder‘ Popelier allerlei nooit prijsgegeven recepten opgeschreven. Logisch, want het zijn uiterst geheime recepten, bedoeld voor Prins Amadeiro van Oeteldonk. Koeken voor het Open Hof op carnavalszondag, bijvoorbeeld. Maar ook koeken voor een kroonjaar van een Hoogheid. En een heel bijzondere kruidkoek, met de rare naam 'Lariekoek', voor de verjaardag van de Prins. Koeken ook voor de burgemeester, ‘d'n burgervaojer’. Het is duidelijk, hier is iets wel heel unieks, iets heel bijzonders opgeschreven.

De bakker van Salon De Roosekrans doet er nu zijn voordeel mee. Met ingehouden trots presenteert hij u de, volgens jarenlang geheim gehouden Prinselijke - ‘Preinselijke’ - receptuur, een ambachtelijk gebakken prinselijke Lariekoek. In de Bossche en Oeteldonkse versie vanaf nu beter bekend als Laoriekoek. Een laoriekuukske uit grootmoeders buukske, zogezegd. Bakkerij De Roosekrans was zeer vereerd de allereerste Laoriekoek te mogen aanbieden aan de Hoogheid, Prins Amadeiro XXV en aan de burgervader van Oeteldonk, Peer vaan den Muggenheuvel tot den Bobberd. Salon De Roosekrans benoemt zichzelf vanaf dat moment daarmee terecht dan ook tot enige Hof- en geminteleverancier.

Is dit verhaal nu waar of niet? Het is wel gek, raar en zot. Wat we in ieder geval wel weten is dat het allemaal om behoorlijk wat Laoriekoek draait. Laoriekoek is een koek die wel raar is, maar ook ontzettend lekker. Gebakken met een dwaze, geheime mix van de allerlekkerste ingrediënten. Het eindoordeel is aan u, echte Bosschekoek liefhebber. Proef en geniet ook van deze knotsgekke, overheerlijke, tongstrelende Laoriekoek. Knètter-lekker voor bij de koffie of als tussendoortje.

En als iemand aan u vraagt waarom u die kenmerkende schaterlach van de echte koekgenieter alsmaar niet kwijtraakt, zeg dan maar dat het allemaal komt door al die Laoriekoek in uw leven.

11 November 2010, Salon De Roosekrans